Pieśń o dziewiczej ziemi

Kiedy naga i czysta
Leżysz na niespokojnych wodach
Pościeli

Twoje ciało czeka na żeglarza
Który pierwszy wpłynie do portów
Rosnących między twymi brzegami

Łagodne dary znoszone ze statku
Żeglarz złoży w wilgotnych piwnicach
Uszu dłoni i oczu

Będzie pieścił cię i czcił
Mieszkańców nowego lądu
Oszuka ich też niewinnie

Lecz gdy jego stopa wedrze się zbyt głęboko
Żeglarz zburzy świątynie
I rozszarpie napotkanych bogów